پرتاب

آنچه مصلحت نیست که بیان شود!

پرتاب

آنچه مصلحت نیست که بیان شود!

همه چیز جز اعتماد...

سلام و روز و شبتان به خیر انشاا....

خیلی وقته که مطلب نزدم. راستش را بخوهید حوصله هیچ چیز و هیچ کس را جز یک نفر ندارم.

بگذریم. هر روز کلمه ای جلوی چشمانم را می گیرد و آن چیزی نیست جز اینکه زندگی سخته!

اما اگر، اگر به یادم بیاید که خدایی هم هست؛ یاد توکل و اعتماد خواهم افتاد. داستانی خواندم زیبا؛ فردی در هوای بسیار سرد و کشنده در کوهی گیر افتاد و ناگهان از کوهی سر خورد و طنابی را به محکمی گرفت و در بین هوا و زمین گیر کرد. از خدا که تنها امیدش در آنجا بود کمک خواست. از آسمان صدایی دلنشین آمد که گفت: آیا به من اعتماد داری؟

فرد گفت: بله

ندا آمد که پس طناب را رها کن!

آن فرد طناب را رها نکرد و ...

چند روز بعد یک گروه امداد فردی را یخ زده در حالی که طنابی را به سختی گرفته بود در یک متری سطح زمین پیدا کردند.

اعتماد؟ توکل؟

ما از این کلمات چه معنایی داریم؟

آیا فقط زبانا این کلمات را قبول داریم یا نه، قلبی است؟

زندگی سخته ولی کسی اون بالا هست که هوامون رو داره....

نزدیک نیمه شعبانیم...

ایشاا... آقا زودتر بیاد. آقا خسته ایم زودتر بیا...

صلوات...

نظرات 1 + ارسال نظر
احباب سه‌شنبه 21 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 02:38 ب.ظ http://ahbab.blogfa.com/

یا علی
زندگی سخته چون مولا هم می فرماید دنیا کلافی از غم و به هم تنیده شده است اما اگر با مولای فقرا امیرمومنان عشق بازی کنیم حل می شه
راستی من می ترسم بگم آقا بیاد چون که
سالها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
یا علی مدد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد